روزنوشت های یک بانو

پدرشوهرعزیزم بعد چند روز مهمون بودن امشب با پسر بزرگش رفت

جاریم خبر بدی بهم داد ک از شدت ناراحتی دست راستم هنوز درد میکنهگدر اولین فرصت توضیح میدم

حق بدهیم !

یک وقت هایی آدم ها حوصله ی خودشان را هم ندارند ...

نباید توقعی داشت ،

وگرنه دیوارِ حرمت ها فرو می ریزد ...

کاری به کارِ بی حوصلگیِ آدم ها نداشته باشیم ،

بابتِ حالِ بدشان توضیح نخواهیم ...

هر آدمی حق دارد گاهی از قوی بودن انصراف دهد ،

خلوتی بی واسطه بخواهد ،

جایی که خبری از هیاهویِ هیچ بشری نباشد ،

جایی که در سکوت و تنهایی بنشیند و خودش را پیدا کند !

صبرِ آدم ها که لبریز شد ؛

نسبت به همه چیز ، بی حس می شوند ،

دنبالِ غارِ ساکتِ تنهاییِشان می گردند ...

آدم است دیگر !

یک وقت هایی کم می آورد ...

کم آوردنِ آدم ها را جدی بگیریم ،

درک کنیم ،

دورتر بایستیم ،

گاهی همین به حالِ خود رها کردن ؛

همین سکوت و حق دادن ؛

بهترین حالتِ دوست داشتن است ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

من همسرمو درک نکردم😢

بشدت محتاج دعای خیرتونم

خیلی حالم بده

اگه میتونستم های های گریه میکردم

ولی میدونم گریه چاره ی کارم نیست

دعاکنید خداکمکمون کنه و از این چالش سربلندیرون بیایم

یاستارالعیوت😢